Groby (nie-) zapomnianychśląskich przodków.

Przez dziesięciolecia zapomniane, a nierzadko celowo lub bezmyślnie niszczone — pomniki dawnych mieszkańców Śląska stanowiły milczące świadectwo minionej historii.
Groby zasłużonych i zwykłych obywateli tej ziemi uznawano za coś nagannego, obcego kulturowo. Większość z nich nosiła inskrypcje w języku niemieckim lub jidysz, co w powojennej rzeczywistości czyniło je niepożądanymi.

Na szczęście dziś coraz więcej mieszkańców regionu otacza te miejsca należnym szacunkiem — odnawia zapomniane i zniszczone nagrobki, pielęgnuje cmentarze. Często robią to ludzie, którzy nie mają żadnych rodzinnych powiązań z pochowanymi, a mimo to czują, że w ten sposób przywracają pamięć o tych, którzy kiedyś współtworzyli Śląsk.

Krasna Góra pod Niemodlinem – groby rodziny Sommer

W niewielkiej Krasnej Górze, nieopodal Niemodlina, znajdują się groby rodziny Sommer – w tym szczególnie cenny grób Klary Sommer, siostry hrabiny Joanny Schaffgotsch z Kopic, oraz jej męża Teodora Sommera, wieloletniego zarządcy dóbr Schaffgotschów. Przez dziesięciolecia spoczywali oni wraz z bliskimi w cieniu kościelnych drzew, a pamięć o nich trwała dzięki życzliwości miejscowych.

Zawsze ktoś zapalał tu znicz – najczęściej pani Maria, dziś 86-letnia mieszkanka Krasnej Góry. Kilka lat temu opiekę nad grobem przejęła grupa społeczników, niestety ich działania nie zawsze przynosiły oczekiwane rezultaty – pielęgnacja odbywała się jedynie okazjonalnie, często przy okazji medialnych akcji.

Nowe życie temu miejscu przywróciła inicjatywa burmistrza Niemodlina, Bartłomieja Kostrzewy, który dostrzegł problem zaniedbanych, historycznych grobów w gminie. Zmobilizował lokalną społeczność Krasnej Góry, by wspólnie zadbała o dziedzictwo swojej ziemi.

Szczególne słowa uznania należą się sołtys Sylwii Lelek, która poruszyła serca mieszkańców i zainicjowała wspólne działanie. Wśród zaangażowanych warto wymienić m.in. Małgorzatę Lelek i Przemysława Grycana – ludzi, którzy z prawdziwym oddaniem podjęli się troski o to miejsce pamięci.

Wierzę, że pozostali społecznicy nie poczują się pominięci – wszyscy wiedzą, że wspólnie zrobili coś naprawdę dobrego i ważnego dla historii tej ziemi.

Korfantów – Puszyna. Cmentarz rodziny von Francken-Sierstorpff

Na cmentarzu w Korfantowie spoczywa rodzina von Francken-Sierstorpff, dawni właściciele pobliskiej Puszyny, związani z rodem von Ballestrem. To miejsce, przesiąknięte historią i pamięcią, od lat otacza troską niezwykła kobieta – pani Danuta Kmiecik, sołtys, animatorka kultury i prawdziwa społeczniczka z sercem.

Nie zważając na przeciwności losu, z niesłabnącą energią i otwartością dąży do celu. Jej działania zostały dostrzeżone i docenione – to właśnie dzięki jej inicjatywie Krzyż – wotum rodziny Ballestremów w Puszynie zdobył prestiżową Złotą Jedynkę Polskiego Radia.

Aktywność pani Danuty inspiruje innych. Wokół niej gromadzą się ludzie, którym bliska jest idea pielęgnowania pamięci i lokalnego dziedzictwa. Daje przykład młodszemu pokoleniu, jak można z pasją i zaangażowaniem łączyć przeszłość z teraźniejszością.

We wrześniu tego roku groby przodków oraz Wotumny Krzyż w Puszynie odwiedzili przedstawiciele rodziny von Ballestrem, wyrażając wdzięczność za troskę o ich dziedzictwo i pamięć, która – dzięki takim osobom – wciąż trwa.

Skorogoszcz – groby rodzin von Ketteler i von Korff-Kerssenbrock

Na cmentarzu w Skorogoszczy znajdują się niezwykłe groby rodzin von Ketteler i von Korff-Kerssenbrock. Ich historia jest fascynująca nie tylko dlatego, że osoby tu spoczywające były spokrewnione z rodem Schaffgotschów z Kopic, lecz także z uwagi na wyjątkową formę artystyczną – pomniki zaprojektował wybitny niemiecki rzeźbiarz Josef Limburg.

– Tymi grobami zajmujemy się od zawsze – wspomina Dariusz Zięba z inicjatywy „Wieża Wodna” w Skorogoszczy. – Kiedy byłem nastolatkiem, ówczesny proboszcz nakazywał nam dbać o wszystkie groby – niezależnie od ich pochodzenia. To podejście przetrwało do dziś. Niedawno, będąc na cmentarzu, zauważyłem kobietę, która pielęgnowała groby dawnych mieszkańców. U nas to coś naturalnego – dbamy o wszystkie miejsca spoczynku. To nasze wspólne dziedzictwo, o którym należy pamiętać.

Trudno o piękniejsze świadectwo troski o historię. Wiem, że wielu z tych ludzi może czuć się zakłopotanych, gdy ktoś o nich wspomina – bo ich praca jest bezinteresowna i nie szuka oklasków. To działania ciche, ale trwające przez lata, a właśnie w nich tkwi największa wartość.

Warto, by w takie inicjatywy coraz częściej włączała się również młodzież szkolna – by mogła uczyć się szacunku do przeszłości i zrozumienia, że pamięć o dawnych mieszkańcach jest częścią naszej wspólnej tożsamości.

Kopice – pamięć, która trwa

Przez lata wspólne działania z księdzem Jarosławem Szelągiem pozwoliły godnie pochować w odrestaurowanym mauzoleum ekshumowane ciała członków rodu Schaffgotschów. Dziś to nazwisko znów brzmi z dumą – i nikt już nie ma problemu z jego poprawną wymową.

W pobliskiej szkole, która przed rokiem przyjęła imię Joanny Schaffgotsch, „małej dziołszki z górnośląskiego ludu”, pamięć o przeszłości jest żywa i pielęgnowana z sercem. Uczniowie oraz nauczyciele dbają o porządek i świeże kwiaty przy zewnętrznym ołtarzu, oddając w ten sposób cześć swojej patronce i wszystkim, którzy tworzyli historię tej ziemi.

Tak właśnie okazujemy szacunek wobec zmarłych – nie przez wielkie gesty, lecz przez codzienną troskę, obecność i pamięć.
Co roku, 28 października, modlę się za spokój dusz Schaffgotschów, wspominając ich losy i dzieje Kopic. Dla chętnych, 2 listopada br. o godz. 7:00, odbędzie się w grobowcu – jak co roku – msza święta w intencji zmarłych Schaffgotschów oraz fundatorów kościoła, w tym rodziny von Francken-Sierstorpff.

Nie martwię się już – jak w starej śląskiej pieśni – o los duszy zmarłego, bo wiem, że znalazła swoje miejsce i spoczynek wśród tych, którzy o niej pamiętają.

„Ach, mój smutku, ma żałości, nie moge mieć wiadomości, gdzie mój pierwszy nocleg będzie, gdy dusze z ciała wynijdzie.

A w ziemiczce, nie gdzieindziej, pierwszy nocleg sobie znajde, skoro z rana przed kościołem pożegna sie dusza z ciałem.

Dusza z cisła wyleciała, nie wiedziała, gdzie siąść miała, siadła na zielonej łące, płacze, załamuje ręce.

Moje ciało tak działało, że o dusze nic nie dbało, teraz musze rzewno płakać, nie wieda mó gdzie sie podziać.

Wyszłaś biedna duszo z ciała, bośsie dość naturbowała, opuść nędześwista tego, wbijdź do raju niebieskiego”.

Maciej Mischok

Dzień 26 września 2025 roku zapisał się na trwałe w historii Szkoły Podstawowej nr 3 im. Joanny von Schaffgotsch-Gryzik w Rudzie Śląskiej. Tego dnia odbyła się uroczystość jubileuszowa z okazji 40-lecia istnienia szkoły, która od czterech dekad nie tylko kształci młode pokolenia, ale także pielęgnuje pamięć o wielkiej śląskiej arystokratce – Joannie Schaffgotsch, związanej z Kopicami.

Wśród licznie zgromadzonych gości szczególną uwagę przyciągała obecność hrabiego Alexandra Schaffgotscha, prapraprawnuka patronki, który był gościem honorowym uroczystości. Hrabiego powitano tradycyjnie chlebem i solą, a uczniowie szkoły odśpiewali hymn, w którym zabrzmiały słowa: „Joanna pokazała nam, jak będąc tu, jednoczyć świat, jak dzielić się z innymi, by stać się bogatym…”.

cena cegiełki - 35 zł

zakup w kancelarii lub wysyłkowo (przelew na konto parafii + 20 zł przesyłka)

Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele,

Z radością oddajemy w Wasze ręce kolejny kalendarz kolekcjonerski zatytułowany Pałace Śląska. Jego wydanie stanowi cegiełkę na rzecz utrzymania odrestaurowanego mauzoleum oraz utworzenia Izby Tradycji w Kopicach. Pragniemy, aby to wyjątkowe miejsce stało się przestrzenią spotkań pasjonatów historii, kultury i sztuki – miejscem, w którym pamięć o przeszłości spotyka się z żywą tradycją lokalnej społeczności.

Od lat działamy na rzecz ochrony i popularyzacji dziedzictwa rodziny Schaffgotschów oraz samej miejscowości Kopice. Od 2017 roku wydaliśmy serię kalendarzy i zorganizowaliśmy wiele wydarzeń kulturalnych oraz społecznych, które przyciągnęły licznych sympatyków i wsparły nasze wspólne wysiłki na rzecz ratowania zabytków.

Tegoroczny kalendarz powstał w oparciu o dzieło Roberta Webera Schlesische Schlösser. Dzięki uprzejmości Biblioteki Narodowej mogliśmy skorzystać z tych unikatowych materiałów, które od 6 listopada 2025 r. do 31 maja 2026 r. będzie można podziwiać na wystawie pt. Książęcy ogród sztuk – w Pokoju Wirtembergów w siedzibie Muzeum Śląska Opolskiego.

Mamy nadzieję, że tegoroczna edycja kalendarza zaskoczy zarówno miłośników, jak i wszystkich wspierających nasze dotychczasowe działania. Niektórych obiektów nie ma już dziś w krajobrazie – pozostały po nich jedynie dawne fotografie z epoki, gdy zamieszkiwały je śląskie rody arystokratyczne.

Każda karta kalendarza to nie tylko wizerunek pałacu, lecz także fragment historii Śląska – opowieść o miejscach, które łączy wspólne dziedzictwo.

Serdecznie dziękujemy za Wasze wsparcie i obecność. To dzięki Wam nasze działania mają sens i mogą się rozwijać. Szczególne podziękowania kierujemy do społecznej grupy Kopice.pl, bez której wiele projektów nie mogłoby powstać. Wierzymy, że i tym razem uda nam się Was zaskoczyć – nowymi inicjatywami i uroczystościami, na które już dziś gorąco zapraszamy.

Z wyrazami wdzięczności,
ks. Jarosław Szeląg i Maciej Mischok
Opiekunowie Dziedzictwa Kopic

W sobotę od godz. 15.00 w Kopicach – okazja do spowiedź przed odpustem.w sobotę na 08.30 – Panie do sprzątania kościoła oraz Parafian do porządkowania placu kościelnego przed odpustem.

W sobotę przypada 13.09 Dzień Fatimski zapraszam na Nabożeństwo Fatimskie (Więcmierzyce14.00, Kopice 15.00), przygotowanie do Odpustu Parafialnego

Niedziela -  14 września, święto Podwyższenia Krzyża Świętego, rozpocznie się też Tydzień Wychowania oraz Kwartalne dni modlitw za dzieci, młodzież i wychowawców.

ODPUST PARAFIALNY PODWYŻSZNIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO.

Msze Św. o godz. 08.00 Kopice, 09.30 - Więcmierzyce,  

o godz. 11.45 – koncert organowy w wykonaniu organisty z Jasnej Góry mgr Marcina Lauzera. Zapraszam.

Suma odpustowa o godz. 12.00 – Słowo Boże wygłosi i Mszę odprawi ks. Tomasz Koterba w wikariusz z Parafii Niemodlin.

Po wszystkich Mszach oddanie czci relikwiom św. Krzyża i zyskanie Łaski Odpustu.

W poniedziałek po Odpuście - 15.09. o godz. 18.00 – Msza za zmarłych Parafian z Kopic i duszpasterzy oraz budowniczych i fundatorów naszej Parafii. Zapraszam. 

o godz. 16.00 Uroczyste obchody 125-lecia Muzem Śląska Opolskiego i o godz. 18.00 - otwarcie wystawy do której zostały wypożyczone eksponaty z Naszej Parafii

Carlo Acutis zmarł w 2006 roku w wieku zaledwie 15 lat na białaczkę, jednak jego życie pozostawiło trwały ślad w sercach wiernych. Urodzony w Londynie, wychowany w Mediolanie, od najmłodszych lat odznaczał się głęboką wiarą i niezwykłym stosunkiem do Eucharystii. To on powiedział:

„Eucharystia to moja autostrada do nieba.”

„Ach, mój smutku, ma żałości, nie moge mieć wiadomości……

Pieśń nagrana w mauzoleum w Kopicach, zachecam do odsłuchania link poniżej

https://www.youtube.com/watch?v=oijHfxzhWv8

Dawno temu, w miasteczku zwanym Grottkau na Śląsku w dalekiej Austrii, przyszedł na świat chłopiec, o którym szeptali nawet aniołowie.
Było to w chłodny jesienny poranek, 12 października 1686 roku, gdy nad miastem unosiła się mgła, a w powietrzu drgał pierwszy cichy dźwięk — znak, że narodziła się dusza przeznaczona dla muzyki.