BULLA OGŁASZAJĄCA JUBILEUSZ ZWYCZAJNY ROKU 2025 FRANCISZEK BISKUP RZYMU SŁUGA SŁUG BOŻYCH WSZYSTKIM, KTÓRZY PRZECZYTAJĄ TEN LIST
NIECH NADZIEJA NAPEŁNI SERCE
1. „Spes non confundit”, „nadzieja zawieść nie może” (Rz 5, 5). W imię nadziei Paweł Apostoł napełnia odwagą chrześcijańską wspólnotę Rzymu. Nadzieja jest również głównym przesłaniem zbliżającego się Jubileuszu, który zgodnie ze starożytną tradycją papież ogłasza co dwadzieścia pięć lat. Myślę o wszystkich pielgrzymach nadziei, którzy przybędą do Rzymu, aby przeżyć Rok Święty, a także o tych, którzy nie mogąc dotrzeć do miasta Apostołów Piotra i Pawła, będą go obchodzić w Kościołach partykularnych. Niech to będzie dla wszystkich wydarzenie żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, „bramą” zbawienia (por. J 10, 7.9); z Tym, którego Kościół ma misję głoszenia zawsze, wszędzie i wszystkim jako „naszą nadzieję” (1 Tm 1, 1).
Wszyscy mają nadzieję. Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Nieprzewidywalność przyszłości rodzi jednak niekiedy sprzeczne uczucia: od ufności do lęku, od pogody ducha do zniechęcenia, od pewności do zwątpienia. Często spotykamy osoby zniechęcone, które patrzą w przyszłość ze sceptycyzmem i pesymizmem, jakby nic nie mogło dać im szczęścia. Oby Jubileusz był dla wszystkich okazją do ożywienia nadziei. Słowo Boże pomaga nam znaleźć ku temu powody. Pozwólmy, aby poprowadziło nas słowo, które Apostoł Paweł napisał właśnie do chrześcijan Rzymu.
dalsza część bulli pod linkiem:
https://www.vatican.va/content/francesco/pl/bulls
więcej informacji o Jubileuszu pod linkiem:
https://www.iubilaeum2025.va/pl.html
Kilka myśli związanych z Rokiem Duszpasterskim w Polsce (bp. Andzrej i bp. Waldemar )
„Zgodnie z wolą Konferencji Biskupów Polski, nasza Komisja Duszpasterstwa KEP przygotowała na ten czas, program duszpasterski podejmujący papieski zamysł Roku Świętego, czyli zwyczajnego jubileuszu 2025. Nasz program nosi ten sam tytuł co hasło Roku Jubileuszowego, czyli ‘Pielgrzymi nadziei’, a poszczególne treści dotyczą podjęcia wyzwań, które papież jednoznacznie wyraża.”
„Chrześcijańska nadzieja to nie tani optymizm, ale pewność zakorzeniona w miłości i wierze, że Bóg nigdy nie zostawia nas samych i dotrzymuje obietnicy. Nadzieja chrześcijańska nie uwodzi i nie ustępuje w obliczu trudności, gdyż opiera się na wierze i karmi miłością.”
„Nadzieja chrześcijańska wpisana jest w naszą tożsamość, a tym, co ją tworzy, jest nasza wiara. W sytuacji, kiedy brakuje tej nadziei, papież określa naszą misję. Papież mówi, byśmy byli znakami nadziei przez proste gesty miłości, byśmy w tym świecie podjęli wysiłek odbudowania klimatu nadziei. Mamy odbudować w sobie nadzieję i iść z nią do świata.”
„Pierwszy dotyczy budzenia nadziei, ze zwracaniem uwagi na źródło prawdziwej nadziei, którą jest Chrystus. Drugi to bycie przez wszystkich ochrzczonych znakiem nadziei dla świata, zapalania pochodni nadziei tam, gdzie panuje ciemność.”
„Pierwsze miesiące programu są zaproszeniem do tego, by się przyjrzeć, jak można być pielgrzymem nadziei na wzór postaci biblijnych. Zaczynamy od Nowego Testamentu, od Maryi i Józefa, a następnie przechodzimy do Apostołów.”
„Mamy konkretne zadania do wykonania, takie jak zaplanowanie pielgrzymki czy tydzień bez narzekania, aby w ten sposób budować chrześcijańską nadzieję we własnym środowisku.”
„Pierwsze otwarcie Drzwi Świętych nastąpi w bazylice św. Piotra na dzień 19 grudnia, a zakończenie obchodów odbędzie się 6 stycznia 2026 roku, gdy zamkną się Drzwi Święte w bazylice św. Piotra i innych papieskich bazylikach”.
„Odpust, łaskę odpustu mogą zyskać także ci, którzy nie mogą wziąć udziału w pielgrzymce. Tu są wskazane chociażby siostry zakonne, osoby starsze, chore, osadzone w więzieniach.”
„Papież w bulli wymienia kilka grup ludzi, którzy tych znaków nadziei dzisiaj szczególnie potrzebują. Wymienia m.in. tych, którzy doświadczają dramatu wojen, małżonków, którzy utracili pragnienie przekazywania życia, więźniów, migrantów, zagubionych w życiu młodych oraz osoby chore i starsze.”
„Przebaczenie i pojednanie to wyzwania, które powinny być istotnym elementem jubileuszowego przeżywania tego roku, także na płaszczyźnie społecznej. Musimy podjąć wysiłek, by budować jedność i szukać dróg do dialogu.”
„Chrześcijańska nadzieja powinna przełożyć się koniec końców na braterstwo i na wzmocnienie przymierza z Bogiem.”
